Ανάφη 2011

Η απόφαση πάρθηκε. Οι φετινές διακοπές θα είναι στην Ανάφη.

Ο Α. μου έστειλε e-mail με tips.

Η Α. μου είπε τα δικά της μέσω gtalk.

Γενικές πληροφορίες καθώς και τηλέφωνα για δωμάτιο στο http://www.anafi.gr/

Ζήτησαν ταχυδρομική επιταγή για την κράτηση του δωματίου. Το E-banking ή σκέτο banking είναι άγνωστες έννοιες.

Τηλεφώνημα από ΑΝΕΚ για δίωρη καθυστέρηση του Πρέβελη.

Το Πρέβελη πάει παντού. Αυτό δεν είναι απαραιτήτως καλό.

Ξυπόλητοι άνθρωποι στα βαπόρια. Η χαρά των μυκήτων.

Άφιξη μετά από 12 ώρες.

€35 το δίκλινο στα δωμάτια της Καλλιόπης Γαβαλά (Τηλ 2286061295). Καθαρό, χωρίς a/c, με συμπαθητική θέα. Έντιμο.

Οι ιδιοκτήτες ενοικιαζόμενων δωματίων δυσανασχετούν όταν αναφέρονται στους ελεύθερους κατασκηνωτές

Η αφίσα της Νένας Χρονοπούλου στο μανάβικο στη στάση του λεωφορείου. Πάνω απ’ τα φρούτα.

Ο Μάριος – ο οδηγός του λεωφορείου – άκουγε Dylan.
Ο Μάριος δυστυχώς σταμάτησε από το ΚΤΕΛ. Το πήραν δυο άλλοι που ακούνε μπουζούκια και καθυστερούν πάντα υπερβολικά*

Το Αρμενάκι είναι το key bar.

Το password του wifi στο Αρμενάκι είναι 2286061234.

Απέραντο Γαλάζιο. Value for money. Ή μάλλον view for money.

Η πιστωτική κάρτα είναι επίσης άγνωστη έννοια στο νησί.

Το Κατσούνι θα μπορούσε να λέγεται και Τσουτσούνι.

Ρεβυθοκεφτέδες στη Μαργαρίτα.

Φάβα ζεστή ή κρύα είναι το σωστό;

Ξαστεριές.

Περίπου 300 μπύρες μέχρι να έρθει το λεωφορείο.

Όλο και κάποιος θα σου πει, “μπες να σε πάω”. Μπορεί να πέσεις και στην υπεύθυνη PR του Αρμενακίου.

Όλοι σε χαιρετάνε.

Θέα.

Οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας γενικά άφαντες. Εκτός από ένα σημείο. Τις ευχαριστούμε για την ησυχία.

Για να είσαι καλοντυμένος αρκεί να έχεις δεύτερο ζευγάρι σαγιονάρες. Δεν είναι και αναγκαίο όμως.

Εκτός απ’ τα κουνούπια, τσιμπάνε και οι μύγες. Και τα ψάρια.

Άμμος με αντηλιακό, τσιμέντο. Ιδέα της Ι.

Οι Μάντρες μέσα.

Οι Μάντρες έξω.

Πάρτι από το πουθενά.

Υπάρχει Tanqueray.

Ξυπόλητος στη χώρα.

Πόσο πολύ δε θα σου λείψει ο ενοχλητικός ήχος των ρακετών.

Τρίτη μέρα στο νησί και οι γάμπες πονάνε από το περπάτημα.

Autostop.

Μη φέρεις αυτοκίνητο. Αν όμως φέρεις να βοηθάς τους πεζούς.

Μην ξεχάσεις όμως να φέρεις τη δικιά σου σκιά.

Προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου να ανεβεί στην Καλαμιώτισσα.

Πας λίγο νωρίτερα στη στάση των λεωφορείων για να μιλήσεις στο κινητό και να τσεκάρεις στα γρήγορα τα emails σου.

Το “today live music” στο Αρμενάκι αρκεί να το δεις μια φορά. Όχι ότι είναι και αναγκαίο.

Τοστ με ζυμωτό ψωμί και μορταδέλα στην παπαδιά για τους τυχερούς. Ή μάλλον για τους ευγενικούς.

Το μαγιό δεν είναι υποχρεωτικό. Κάθε άλλο.

Η αμηχανία δεν κατοικεί εδώ.

Το ΑΤΜ του νησιού μονίμως χρεοκοπημένο.

Το ψάρι είναι τόσο νόστιμο και τόσο φτηνό στο “Λιοτρίβι” που νομίζεις ότι τους πιάνεις κορόιδο. Α και το μωσαϊκό που φτιάχνει η κόρη. Με παγωτό.

Ούζο με πολύ καλή παρέα στη βεράντα και θέα τ αστέρια και τη Σαντορίνη.

Ο Κρίστιαν και οι μύθοι γύρω του.

Το έμπειρο τοστ στο Αρμενάκι.

Μεγάλες καθυστερήσεις στο πρωινό στο Αρμενάκι φέτος, ακόμα και για ένα τοστ. Το ίδιο και στη Μαργαρίτα*

View this post on Instagram

A post shared by Panos Lambrakis (@elpanos_)

Πέμπτη μέρα και ο πόνος στις γάμπες υποχώρησε.

Σαύρες.

Η στάση Δέσποινα.

Δεν υπάρχει ταξί.

Ακόμα να πειστούμε ότι πρέπει να ανέβουμε στην Καλαμιώτισσα.

Αέρας.

Το Αργώ δε συμπαθεί τις Μάντρες κι ας πίνει που και που τα ποτά του εκεί.

Στο bar Milos σε κοιτάνε σαν Αθηναίο – σαν ξένο. Κι ας μην είσαι. Ο επαρχιωτισμός στο μεγαλείο του.

Από τη μια παραλία στην άλλη κολυμπώντας. Για όσους αντέχουν.

Κουλούρα πράσινη φωσφοριζέ.

Μετά τις 5 το απόγευμα οι πιο ωραίες βουτιές.

“Ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας μια αλλιώτικη ζωή”.

Ο νεαρός (Μιχάλης λέγεται νομίζω) στο Αρμενάκι είναι ο συμπαθητικότερος σερβιτόρος παγκοσμίως.

Ο άλλος, ο πρωινός, μόνο κατά λάθος μπορεί να φέρει τη σωστή παραγγελία. Για ταχύτητα δεν το συζητάμε. Χάλια.

Τον Αύγουστο εμφανίστηκαν μερικές ρακέτες. Δυστυχώς.

Ένα γρήγορο καράβι από Πειραιά θα ήταν η καταστροφή του νησιού.

Την κιθαρίτσα σας μέσα.

Η μετάφραση του Μιχάλη Μακρόπουλου στο “Εν ψυχρώ” του Τρούμαν Καπότε (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ) κάνει την ανάγνωση κάτεργο.

Μόλις πέσει η σκιά στην παραλία, κάποιοι προσποιούνται ότι κάνουν γυμναστική, γιόγκα και τέτοια. Πραγματικά γελοίο θέαμα.

Λόγω γυμνισμού δε βλέπεις ντόπιους στις ωραίες παραλίες.

Δε γίνεται πάντα κέφι στις Μάντρες. Χρειάζεται και εμπειρία και τύχη.

Πεφταστέρια.

Σε νησιά σαν αυτό καταλαβαίνεις πόσο ουρανό χάνεις στην πόλη.

Η απόσταση Χώρα – Μάντρες και ανάποδα περπατιέται πολύ εύκολα. Βέβαια όταν η Ε. μας μετέφερε την τελευταία φορά ήταν καλύτερα.

Η Σαντορίνη τη νύχτα φαίνεται σα μεγαλούπολη.

Την 9η μέρα σε ξέρουν σχεδόν όλοι.

Δε μπορείς να αποφύγεις κανέναν.

Το free wifi της Μαργαρίτας λειτουργεί οπότε θέλει και συνήθως δε θέλει.

Ευτυχώς οι παίκτες ρακέτας αποδοκιμάζονται και όσοι δεν είναι τελείως γαϊδούρια σταματούν ή αποχωρούν.

Η φιλική παρέα που σήμερα μοιραζόμαστε τη σκιά μας γυρνάει γύρω γύρω φωτογραφίζοντας ένα rubber duck.

Τα νέα αργούν. Σήμερα 31/7 έμαθα για το θάνατο της Amy και του Κακογιάννη.

Αναφιώτης που μας ανέβασε από το Κλεισίδι στη Χώρα μας έλεγε πόσο ακριβή είναι η Ανάφη σε σχέση με την Κρήτη ή τη Νάξο.

Στο Στέκι ο Αναφιώτικος κόκορας είναι νοστιμότατος.

Το Μίνι Μάρκετ δίπλα στην Αλεξάνδρα είναι το πιο οργανωμένο. Το άλλο είναι ο,τι να ναι.

Στο Αρμενάκι το πρωί οι περισσότεροι δουλεύουν. Πρέπει να μεγαλώσουν τα τραπέζια για να χωράνε τα laptop.

Φραγκοσυκιές. Τα φυτά. Όχι τα ψάρια.

Αν δεν κλείσεις από νωρίς αυτοκίνητο, πολύ δύσκολα θα βρεις.

€2 για Μοναστήρι.

Site-seeing παραλιών με το λεωφορείο.

Ο Ρούκουνας είναι άγαρμπος με τον Γαρμπή. Και χωρίς Γαρμπή πάλι άγαρμπος είναι, μη νομίζεις.

Κατσουνιώτες μια ζωή.

Κατσίκι. Ανάφης. Στο φούρνο. Στην Αλεξάνδρα με την υπέροχη θέα.
Η Αλεξάνδρα φέτος κλείνει. Όσοι προλάβατε, προλάβατε•

Στη Χώρα λιώνεις απ’ τη ζέστη όπως και στο μονοπάτι για το Κατσούνι.

Ρε ξενοδόχε, αφού δεν έχεις σήμα γιατί έχεις κινητό στο website και όχι σταθερό;

Λύση στο δίλημμα της ανάβασης στην Καλαμιώτισσα έδωσε το πόδι της Ι.

Αφήνεις την τέντα σου στην παραλία. Ο μόνος φόβος είναι να τη βρεις θαμμένη στην άμμο σε περίπτωση που φυσάει τη νύχτα.

Τα σπίτια του γιατρού. Όλοι τα ζηλεύουν. Με το δίκιο τους.

Ο Κρίστιαν, λένε, σήμερα έφυγε για τα Φτενά. Είδαν το σκάφος που τον μετέφερε.

Τα δωμάτια με το όνομα Πανόραμα άφησε τα τελευταία στην αναζήτηση. €50 τo δίκλινο, χωρίς a/c και τίποτα ιδιαίτερο από θέα ή παροχές. Ούτε ζεστό νερό το βράδυ.

Κουτό που δεν έχει καραβάκια να σε πηγαίνουν απ´ τη μια παραλία στην άλλη.

“Δεν υπάρχουν φτωχοί Αναφιώτες” είπε κόρη γνωστού εστιάτορα του νησιού.

Οι τιμές των τοπικών προϊόντων Ανάφης είναι εξωφρενικές. Φαρμακείο.

Η τελευταία βραδιά στην Ανάφη είχε κρητικό πανηγύρι στην πλατεία. Ωραίο κλείσιμο παραμονής στο νησί.

Άμα ξεκινήσει να φυσάει, δύσκολα στέκεσαι όρθιος.

Οι 12 μέρες πέρασαν χωρίς να το καταλάβουμε

Υπεύθυνη η εξαιρετική παρέα των Ι., Α., Γ., Μ. αλλά και το νησί.

Επιστροφή.

Το F/B Artemis της ΑΝΕΚ για Σαντορίνη είναι λες και το φέρανε από το ’60. Ίσως και πιο πριν.

Χειρότερο απ’ τον Αθηνιό δεν έχει.

3 κρουαζιερόπλοια τέρατα στη Σαντορίνη. Σαν πλωτές φυλακές όπως είπε η Ι.

Σαντορίνη Α.Ε.

Highspeed 6. Πολιτισμός. Ακριβός πολιτισμός. Α! Και double-booked εισιτήρια. Ξεφτιλιστήκαμε στους τουρίστες που έβλεπαν άλλους να κάθονται στις θέσεις και προσπαθούσαν καταλάβουν τι συμβαίνει. Είναι να απορείς πως έχουμε ακόμα επισκέπτες.

Πειραιάς. Διακοπές τέλος.

*Update καλοκαιριού 2015

Περισσότερες φωτογραφίες…