Ναζαίοι και μερικές ώρες Γιάννενα

Δύσκολη πίστα η Κορίνθου-Πατρών. Να τη βάλουν στο gran tourismo

Αν θέλεις να κάνεις κάτι extreme  και να επισκεφτείς αυτά τα μέρη ή αν είσαι από το National Geographic, στο gps βάλε “Κεντρικό Άρτας“

Ωραίο χωριό μου φάνηκε η Ροδαυγή

Επιτέλους έφτασα και αμέσως πάμε στα πανηγύρια. Θα φάμε κρατά στη λαδόκολλα ακούγοντας κλαρίνα και πίνοντας κρασί από κούνια από το τοπικό οινοποιείο Λαμπράκη (κάτι μου θυμίζει αυτό το επώνυμο)

Έπεσαν και τα Γιάννενα στο πλάνο

Αύριο το πρωί έχει τουρ για ρεπεράζ και καφέδες

“Σα να πέρασε φάντασμα” έλεγαν. Τόσο γρήγορα έτρεχε ο πατέρας με το άλογό μας, τη Ρούσα.

Έχουμε και φάρμα. Την “Αχυρώνα“. Αλογάκια, ιππασία, ποδήλατα, βόλτες στο ποτάμι. Απ’ όλα

Η Ροδαυγή σοβαρή υποψήφια για τις επόμενες φθινοπωρινές-χειμερινές διακοπές

Όχι άλλα έντομα, τη φύση μου μέσα

1 πρίζα σε κάθε δωμάτιο είναι κατειλημμένη από αντικουνουπικό. Κατάλαβες; Κατάλαβες

Οι άνθρωποι εδώ, ευτυχώς όχι όλοι, αντιπαθούν τα ζώα που δεν τους δίνουν κρέας, γάλα ή αυγά

Ευτυχώς αντιπαθούν κι εμάς που συμπαθούμε και τα ζώα που αντιλαμβάνονται την αγάπη και δε μας δίνουν κάτι υλικό για ανταμοιβή

Μέχρι κι εγώ δυσκολεύομαι να καταλάβω τι έγραψα από πάνω

Εκδρομή με τον παππού στην Πράμαντα

Ωραίο χωριό από μακρυά

Θα μπορούσε να είναι ωραίο χωριό κι από κοντά.

Κάπως τους έχει μπερδέψει η έννοια “τουρισμός”. Τερμάτισαν το κιτς και το φολκλόρ και όλα αυτά τα “ωραία”

Τι εννοείς 11 το πρωί είναι νωρίς για τσίπουρο;

Οι Μελισσουργοί είναι απ τα πιο ωραία χωριά που έχω βρεθεί

Βέβαια στην κάτω πλατεία που βρεθήκαμε μας έφεραν τσίπουρο όχι δικό τους ή έστω από κάποιο από τα γύρω χωριά αλλά τυποποιημένο. Λάθος

Μάλλον θα είναι η λάθος πλατεία

Η πάνω είναι 100 φορές πιο όμορφη με 2 μεγάλα πλατάνια που θες ζακετούλα για να κάτσεις στη σκιά τους  και σερβίρουν και και κάτι πιτούλες με τα τσίπουρα

Επιστρέψαμε στη ζέστη

Η φύση έχει την τάση να καλύπτει τα πάντα όσο κι αν ο άνθρωπος προσπαθεί για το αντίθετο

Είπα ζέστη; Έπιασε βροχή και κρύο. 4 εποχές σε μια μέρα

3 μέρες το παρακάναμε με τα κρέατα

22:51 Παρασκευή. Ήδη στο κρεββάτι #kefi

Αυτή τη χρονιά η επίσκεψη στο χωριό είχε άλλη βαρύτητα

Γιάννενα σε μιάμιση ωρίτσα

Η παραλίμνια βόλτα είναι ηρεμιστική

Πεζοδρομημένο το μεγαλύτερο κομμάτι του κέντρου της πόλης πια. Απ’ ό,τι μου είπαν και από το λίγο που είδα είναι ακόμα πιο όμορφη

Τα παραλίμνια καφέ έχουν ξεμείνει στο lounge που το σπάει ο ήχος απ’ τα πούλια των ταβλαδόρων πελατών· παίζουν σχεδόν όλοι

Οι φιλίες δεν επηρεάζονται απ’ το χρόνο

Γλυκά από το Νούσια και το Διεθνές και επιστροφή

Η πεζογέφυρα στο Ανοιξιάτικο είναι μάλλον η πιο άσχημα στο σύμπαν

Όπως είδα την Πατρών-Κορίνθου σε καμιά δεκαετία παίζει να είναι έτοιμη

Μην προσπερνάτε στις διπλές διαχωριστικές και όταν δεν έχετε ορατότητα, ρε γαμώτο

Τέλος διακοπών.

Περισσότερες φωτογραφίες…

Στο χωριό – Ναζαίοι*

Για να σε βοηθήσω γιατί αποκλείεται να το βρεις πάμε κάπου εδώ:

Στην Κορίνθου – Πατρών είναι λογικό να πληρώνεις διόδια. Τόση αδρεναλίνη και τόσες συγκινήσεις θες να είναι τσάμπα;

Πάντα ξεχνάω πόσο μακρυά είναι αυτό το χωριό. Φτάσαμε όμως μετά από 5 ωρίτσες.

Χαθήκαμε στο πράσινο.

Το πιο ήσυχο μέρος του κόσμου.

Τα κουνούπια ξεκινάνε να τσιμπάνε από τις 6μιση το απόγευμα. Φαντάζομαι και στον Αμαζόνιο κάπως έτσι θα γίνεται.

Θες αυγά; Πας στο κοτέτσι. Θες σαλάτα; Πας στο περιβόλι. Θες καρπούζι; Πας στο μποστάνι. Κανένας Βασιλόπουλος. Μόνο ο παππούς που φροντίζει για όλα αυτά.

Τους αποκαλείς όλους “θείε” και “θεία” αν είσαι από δω. Δύσκολα θα πέσεις έξω.

12 για ύπνο. Χωρίς πολλά πολλά.

Η βραδινή έξοδος είναι στο καφενείο του χωριού. Εμείς πάμε στο πάνω. Κάποιοι άλλοι πάνε στο κάτω. Άγνωστο γιατί.

Αν βρούμε κανέναν συνομήλικο ή έστω 10 χρόνια πάνω – 10 χρόνια κάτω από την ηλικία μας, περνάμε ωραία.

– Επιτέλους λίγη νεολαία στο χωριό, ακούστηκε από κάποιον. Βέβαια οι τριαντάρηδες, σαραντάρηδες δεν είμαστε ακριβώς νεολαία.

Βουργαρέλη – Αθαμάνιο 6-7 βαθμούς Κελσίου κάτω.

Η διαδρομή είναι όμορφη

Ο Άραχθος το καλοκαίρι είναι ρυάκι.

Τι απορρυπαντικά να χρησιμοποιούν στο νερόμυλο; Φοβάμαι να ρωτήσω.

Κρίμα που δεν είχαμε μαγιό για μια βουτιά στο Χαγιάτι στη Φτέρη.

Και μισό σύννεφο να δούμε στον ουρανό αναπτερώνονται οι ελπίδες μας για βροχή.

Μην κόβετε δέντρα ρε άνθρωποι. Έλεος.

Πάντα είχα την απορία γιατί το νεκροταφείο βρίσκεται στην πλατεία του χωριού. Η οποία είναι και όμορφη

Λόγω των όχι και τόσο συχνών πια επισκέψεων μου, έχω χάσει τη μισή τοπική διάλεκτο.

Παλιά το χωριό είχε πολύ ωραία κρέατα. Όλα στη λαδόκολλα από το θείο το Γιώργο. Τώρα τρώμε σε πιάτα κάτι σουβλάκια απ’ αυτά που τρώμε και στην Αθήνα. Ίσως της Αθήνας να είναι και λίγο καλύτερα.

Φεύγουμε αύριο και χάνουμε το φοβερό event ρε γαμώτο:

Αν δεν είχε και τόση ζέστη τις μέρες που περάσαμε στο χωριό θα ήταν ακόμα πιο ωραία.

*Εδώ περάσαμε τα καλοκαίρια των παιδικών μας χρόνων αλλωνίζοντας με τα ποδήλατα, τους χωματόδρομους, τις πλατείες και ξεδίψουσαμε πίνοντας παγωμένη λεμονίτα στο καφενείο του θείου Νίκου. Τώρα, επιστρέφει η γενιά που γεννήθηκε εδώ και φέρνει μαζί της όλες τις κακές συνήθειες της Αθήνας ξεριζώνοντας τις κληματαριές – τις κρεβατίνες με την ωραία σκια – για να βάλει ηλεκτρικές τέντες, σοβατίζοντας τα πέτρινα σπίτια, ρυπαίνοντας, κόβοντας δέντρα, χτίζοντας σπίτια παράταιρα με το τοπίο κ.α. Ξέρω ότι αγαπάνε τον τόπο τους αλλά αλλοτριώθηκε η αισθητική τους μάλλον λόγω της πολυετούς απουσίας τους στις πόλεις. Ας ελπίσουμε ότι θα καταλάβουν σύντομα και θα σταματήσουν, άθελά τους, να καταστρέφουν το χωριό για να λένε και τα μικρά παιδιά με την ίδια χαρά το “πάμε στο χωριό, στον παππού και τη γιαγιά” όπως το λέγαμε κάποτε κι εμείς.

Περισσότερες φωτογραφίες…